[Texto en castellano debajo] 

Un dos proxectos en que andei metido estes últimos meses é A Guía Ninja do Ilustrador. Desenvolvida pola AGPI baixo a coordinación de Alberto Guitián, o propósito da guía era ofrecer en «pílulas» a información que xa se viñera facilitando desde as asociacións de ilustradores a través de diversas publicacións (e que fora extractada e posta ao día en 2012 no Nuevo libro blanco). As pílulas buscaban chegar primeiro a través dun golpe visual, en moitos casos de humor gráfico, transmitindo mensaxes moi sintéticas que poderían converterse en virais a través das redes. Estas imaxes eran só a «avanzada» dun pequeno artigo onde se comentaban brevemente eses temas, e que á súa vez conducía a ligazóns a outros textos e documentos con maior información. Así, ao longo de dez semanas, a web específica da guía foi publicando artigos que conformaron un «decálogo» con algúns dos temas que máis poden preocupar aos ilustradores, especialmente aos que están a comezar, mais non só. A derradeira etapa foi recompilar todo iso nun documento PDF, con versión en galego y en castelán, e nun folleto de 36 páxinas en papel (este só en galego) que foi presentado durante o pasado Viñetas.

Como digo, practicamente todo é coñecido para quen lese as publicacións previas de FADIP e as asociacións, pero aínda así hai novidades, como un achegamento maior ás posibilidades existentes para quen se enfronte a un caso de plaxio ou uso indebido, ou a unha falta de pagamento, e algúns datos (a favor e en contra) das «cooperativas de facturación», que desde hai uns anos aparecen como opción posible para quen non se pode dar de alta no réxime de autónomos. O certo é que o traballo de concisión non foi pequeno, e houbo que traballar duro para conseguir uns textos que, ao tempo que breves e atractivos, fosen rigorosos, para loitar contra informacións pouco documentadas que seguen a circular pola rede, caso da suposta cantidade máxima de facturación a partir da cal hai que darse de alta en autónomos (non existe tal cousa, ou polo menos non é exactamente así). Podemos dicir que de momento está a ser un éxito: á parte das máis de 9000 descargas dos PDF, a percepción da acollida é moi boa, e o mellor de todo é que este proxecto ademais pon en valor a documentación xerada anteriormente, que nalgúns casos pasou un pouco desapercibida, como é o caso da guía para clientes (inspirada na proposta pola AOI británica) que se incluíu no seu momento no Nuevo libro blanco.

[castellano]

Uno de los proyectos en que he andado metido estos últimos meses es La Guía Ninja del Ilustrador. Desarrollada por la AGPI bajo la coordinación de Alberto Guitián, el propósito de la guía era ofrecer en «píldoras» la información que ya se había venido facilitando desde las asociaciones de ilustradores a través de diversas publicaciones (y que había sido extractada y puesta al día en 2012 en el Nuevo libro blanco). Las píldoras buscaban llegar primero a través de un golpe visual, en muchos casos de humor gráfico, transmitiendo mensajes muy sintéticos que podrían convertirse en virales a través de las redes. Estas imágenes eran solo la «avanzadilla» de un pequeño artículo donde se comentaban brevemente esos temas, y que a su vez conducía a enlaces a otros textos y documentos con mayor información. Así, a lo largo de diez semanas, la web específica de la guía fue publicando artículos que conformaron un «decálogo» con algunos de los temas que más pueden preocupar a los ilustradores, especialmente a los que están empezando, pero no solamente a ellos. La última etapa fue recopilar todo eso en un documento PDF, con versión en gallego y en castellano, y en un folleto de 36 páginas en papel (este solo en gallego) que fue presentado durante el pasado Viñetas.

Como digo, prácticamente todo es conocido para quien haya leído las publicaciones previas de FADIP y las asociaciones, pero aun así hay novedades, como un acercamiento mayor a las posibilidades existentes para quien se enfrente a un caso de plagio o uso indebido, o a un impago, y algunos datos (a favor y en contra) de las «cooperativas de facturación», que desde hace unos años aparecen como opción posible para quien no se puede dar de alta en el régimen de autónomos. Lo cierto es que el trabajo de concisión no ha sido pequeño, y ha habido que trabajar duro para conseguir unos textos que, al tiempo que breves y atractivos, fuesen rigurosos, para luchar contra informaciones poco documentadas que siguen circulando por la red, caso de la supuesta cantidad máxima de facturación a partir de la cual hay que darse de alta en autónomos (no existe tal cosa, o por lo menos no es exactamente así). Podemos decir que de momento está siendo un éxito: aparte de las más de 9000 descargas de los PDF, la percepción de la acogida es muy buena, y lo mejor de todo es que este proyecto además pone en valor la documentación generada anteriormente, que en algunos casos pasó un poco desapercibida, como es el caso de la guía para clientes (inspirada en la propuesta por la AOI británica) que se incluyó en su momento en el Nuevo libro blanco.

Leave A Comment

Comparte este artigo!